NC The Dark Side - Chapter nineteen [HunHan]
เซฮุนกระตุกยิ้มก่อนจะยืดตัวขึ้นแล้วปลดเปลื้องอาภรณ์ชื้นต่างๆที่ปกปิดร่างกายอยู่ออกจนหมด
สองร่างโถมตัวเข้าหากันอย่างโหยหา ทั้งสองต่างมอบรสจูบอันเร่าร้อนให้กันและกัน ช่วงแขนของเซฮุนค่อยๆประคองร่างของลู่หานให้แผ่นอกแนบชิดกันพร้อมๆกับที่วงแขนของลู่หานก็โอบรอบคอของเซฮุน
นิ้วหัวแม่มือทั้งข้างของเซฮุนกำลังหยอกล้อกับยอดอกของลู่หานอย่างสนุกสนานจนมันตั้งชันขึ้นเพราะได้รับสิ่งเร้า
เสียงครวญครางดังขึ้นเป็นระยะจากลู่หาน
จากการกระทำที่เร่งรีบในช่วงแรกค่อยๆผ่อนลงจนกลายเป็นช้า
โอเซฮุนค่อยๆแยกขาของลู่หานออกแล้วแทรกตัวลงไปตรงกลางอย่างแผ่วเบาเพื่อให้ลู่หานได้ปรับสภาพร่างกายอย่างที่ควรจะทำโดยพรมจูบไปทั่วร่างของลู่หานเพื่อให้อีกคนรู้สึกดีขึ้น
จากจังหวะที่แผ่วเบาและอ่อนโยนก็เริ่มหนักหน่วงและรุนแรงขึ้นตามระดับอารมณ์ราคะที่กำลังพุ่งทยานเพื่อไปให้ถึงฝั่ง
จังหวะการเข้าออกทำให้ตัวของลู่หานส่ายไปมาอย่างห้ามไม่ได้
พร้อมๆกับเตียงที่ถึงแม้จะทำมาจากวัสดุชั้นดีก็ยังสั่นสะเทือนจากแรงที่ได้รับ
ผ้าปูที่ก่อนหน้าถูกตรึงไว้กับเตียงอย่างเรียบร้อยกลับยับยู่ยี่เพราะแรงเสียดสีของแผ่นหลังกับผ้าปู
สิ่งไม่จำเป็นในกิจกรรมรักครั้งนี้ถูกโยนลงไปกองไว้ข้างเตียงจนเหลือแต่สองร่างที่ไม่ยอมแยกออกจากกัน
เซฮุนปลับเปลี่ยนท่าให้ลู่หานอยู่บนกายของตน
สองมือแกร่งจับเข้าที่สะโพกแล้วออกแรงยกขึ้นลงให้เป็นจังหวะเดียวกับที่ตัวของลู่หานเองก็ดันตัวขึ้นเพื่อผ่อนน้ำหนัก
ทั้งสองต่างรู้หน้าที่ของตนเองเป็นอย่างดีว่าควรจะทำอย่างไร
จนเซฮุนเริ่มเปลี่ยนท่าเป็นให้ลู่หานใช้ฝ่ามือและเข่าตั้งชันบนผืนเตียง
แล้วตัวตนของเซฮุนก็เข้าไปในร่างของลู่หานอีกครั้งพร้อมกับจังหวะการกระแทกที่หนักหน่วงมากขึ้น
เสียงหอบหายใจปนเสียงครางดังขึ้นเป็นระยะแต่เกมราคะก็ดูเหมือนจะไม่สิ้นสุด
สองร่างยังคงโถมกายเข้าหากับโหยหาสิ่งนี้มาเป็นเวลานาน
เรือนร่างขาวบางของลู่หานถูกแต้มไว้ด้วยรอยแดงเป็นจุดๆและหยาดเหงื่อที่ผุดขึ้นมามากมายทำให้ร่างนี้ดูเย้ายวนจนเซฮุนไม่อาจห้ามใจและการกระทำของตัวเองได้
จนเมื่อกิจกรรมราคะใกล้สิ้นสุดเซฮุนก็ยิ่งส่งแรงกระแทกใส่ร่างของลู่หานอย่างห้ามไม่อยู่แต่มองดูอีกคนก็ไม่ได้แสดงความเจ็บปวดทรมานออกมา
กลับมีแต่เสียงครางอย่างสุขสมและใบหน้าที่ยิ่งเป็นเครื่องทือปลุกเร้าอารมณ์ของเซฮุนขึ้นไปอีก
จังหวะการเข้าออกค่อยๆเร่งขึ้น เร่งขึ้น และเร่งขึ้นเรื่อยๆ
นิ้วเรียวของลู่หานก็ชักนำตัวเองให้ถึงจุดสิ้นสุดเพื่อตามเซฮุนให้ทัน
จนในที่สุดของเหลวสีขาวขุ่นก็พุ่งทะลักออกมาพร้อมๆกันโดยที่เซฮุนยังไม่ทันได้นำตัวตนของตนเองออกจากร่างของลู่หาน
ของเหลวสีขาวขุ่นไหลย้อยลงมาจนเลอะต้นขาของลู่หานและมากขึ้นเรื่อยๆตอนที่เซฮุนถอนตัวออกไป
สองร่างล้มตัวลงนอนแนบกันอย่างเหน็ดเหนื่อยและอ่อนเพลีย
วงแขนแกร่งของเซฮุนส่งมาโอบรอบกายลู่หานและดึงเข้ามาจนชิดกับแผงอกของตนเองก่อนจะผลอยหลับไปพร้อมๆกัน
-----
กลับไปอ่านต่อ + เม้น ที่หน้า Dek-D ด้วยน้า
