วันจันทร์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2556

NC The Dark Side - Chapter Twelve [KrisLay]

NC The Dark Side - Chapter Twelve [KrisLay]






            สองแขนเรียวโอบรอบท้ายทอยของคนตัวสูงกว่าไว้ก่อนที่ปากเท้าจะเขย่งเพื่อให้ลดระดับความสูงของทั้งคู่ให้ง่ายต่อการกดจูบอย่างดุเดือดลงบนริมฝีปากก่อนที่ลิ้นร้อนจะรู้งาน แทรกตัวผ่านริมฝีปากของคนสูงกว่า ตอนนี้คนตัวเล็กกว่าอย่างอี้ชิงกำลังเป็นผู้คุมเกมนี้ มือเรียวเคลื่อนลงมาอยู่ในระดับแผงอกของร่างสูงก่อนจะค่อยๆใช้แรงที่มีอยู่ผลักอีกคนให้แผ่นหลังกว้างแนบชิดกับผนังเย็นเฉียบ ริมฝีปากผละออกจากกันเล็กน้อยแต่ก็เข้าหากันใหม่อีกครั้ง 



            ไม่รอให้อีกคนคุมเกมต่อ ร่างสูงก็เป็นฝ่ายพลิกตัวของอีกคนเข้าชิดกับผนังก่อนจะค่อยๆผละริมฝีปากออกจากกันช้าๆอย่างอ้อยอิ่ง มือหนาเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวบางของอีกคนออกจนเผยให้เห็นแผ่นอกขาว ไม่รอช้าร่างสูงจึงโน้มลงไปขบเม้มจนเกิดรอยแดงไปทั่วแผ่นอกขาวตรงหน้าซึ่งคนโดนกระทำไม่ได้มีทีท่าขัดขืนแต่กลับแอ่นรับสัมผัสที่อีกคนมอบให้อย่างลืมตัว


           
เสื้อเชิ้ตตัวบางถูกถอดและโยนไปกองอยู่ที่พื้นห้องก่อนจะตามมาด้วยเสื้อยืดของร่างสูงที่ถูกถอดโดยคนร่างบาง มือหนาของคนสูงกว่าค่อยๆลูบไล้ไปตามส่วนเว้าโค้งของร่างบางอย่างหลงไหลเพราะไม่เคยได้เห็นมันเต็มตาแบบนี้มาก่อน ผละจากรูปร่างที่ชวนหลงไหลก็เป็นยอดอกสีสวยที่ชวนให้ลองดูดซับความหวานจากมัน ลิ้นร้อนของคนคุมเกมอย่างคริสไล่วนและดูดซับความหอมหวานจากยอดอกนั้นอย่างสนุกปากซึ่งเรียกเสียงครางหวานๆของอีกคนได้เป็นอย่างดี



เมื่อเก็บเกี่ยวความหอมหวานจากยอดอกสีสวยจนพอใจมือหนาก็เลื่อนไปปลดตะขอกางเกงของร่างบางก่อนจะร่นมันลงมากองอยู่ข้อเท้าของอีกคนตามมาด้วยกางเกงของตัวเอง และกางเกงตัวใหญ่ของร่างสูงก็ลงมากองอยู่ตรงพื้นด้วยฝีมือของร่างบางที่พอจะรู้หน้าที่ของตัวเองดีว่าควรจะทำอะไรต่อไป ไม่นานทั้งสองร่างก็เปลือยเปล่าพร้อมทำกิจกรรมรักจากแรงอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆไม่มีที่หยุดหย่อนตราบใดที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย 



สองแขนแกร่งค่อยๆช้อนตัวร่างบางขึ้นก่อนจะจัดให้สองขาเรียวเกี่ยวรอบช่วงเอวของตัวเองเอาไว้แน่นและสองแขนของร่างบางก็ไม่ลืมที่จะโอบรอบท้ายทอยอีกคนเช่นเดียวกัน ร่างสูงจับที่แก่นกายของตัวเองก่อนจะค่อยๆกดส่วนปลายเข้าไปในช่องทางรักโดยไร้การเบิกทางก่อน



“อ๊ะ ! จะ..เจ็บ ! ” เสียงร่างบางร้องลั่นและนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวดเมื่อส่วนปลายค่อยๆถูกกดเข้ามาทางช่องทางรักของตัวเองโดยที่ไม่มีการบอกกล่าวล่วงหน้า



“อา...อย่าเกร็งนะครับคนดี ” ร่างสูงค่อยๆปลอบโยนอีกคนอย่างใจเย็นก่อนจะค่อยๆกดแก่นกายของตัวเองเข้าไปจนมิดด้ามแต่นั่นไม่ได้ช่วยให้ร่างบางที่โดนกระทำเจ็บน้อยลงเลย “อย่า..อย่าเกร็งนะ ค่อยๆผ่อนคลายแล้วนายจะไม่เจ็บ ” เมื่อช่องทางรักเริ่มผ่อนคลายทำให้ร่างสูงเริ่มที่จะค่อยๆขยับเข้าออกแก่นกายของตัวเองช้าๆเพื่อให้อีกคนได้ปรับตัวจนแปลเปลี่ยนจากความเจ็บปวดเป็นความเสียวซ่านแทน



ร่างสูงค่อยๆขยับเข้าออกจากที่ช้าๆก็เริ่มเป็นจังหวะที่เร็วขึ้นเรื่อยๆสร้างเสียงครางของอีกคนได้เป็นอย่างดี เมื่อเห็นว่าอีกคนน่าจะปรับตัวได้แล้ว แก่นกายที่อยุ่ภายในช่องทางรักก็เริ่มซอยถี่ขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ที่ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถมาหยุดมันลงได้ 



จากแผ่นหลังที่แนบชิดกำแพงห้องก็ถูกเคลื่อนย้ายมาแนบลงบนผืนเตียงนุ่ม สองมือของร่างสูงค่อยๆอ้าขาของร่างบางออกช้าๆทั้งๆที่ช่องทางล่างยังคงเชื่อมต่อกันอยู่ สองมือหนาจับที่ข้อพับของร่างบางก่อนจะออกแรงกระแทกแก่นกายของตัวเองเข้าออกอย่างเป็นจังหวะและรัวเร็วจนร่างของคนใต้ร่างสั่นสะท้าน



“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า..อ๊ะ  ” เสียงครางดังระงมไปทั่วห้องประสานกับเสียงครางต่ำของร่างสูงและเสียงของเตียงที่สั่นสะเทือนเพราะกิจกรรมรักของทั้งคู่



“อ๊า..อ๊ะ..อ๊ะ อ๊ะ คริส..อ๊า ” ร่างบางครางออกมาเป็ชื่อของอีกคนอย่างพอใจและรู้สึกสุขสมจนอยากจะปลดปล่อยเต็มที่เพราะนอกจากความเสียวกระสั่นที่ช่องทางรัก ร่างสูงยังใช้มือหนามาชักขึ้นลงแก่นกายของร่างบางจนทำให้คนโดนกระทำแทบหยุดลมหายใจ



“มะ...ไม่..ไม่ไหวแล้ว..” ร่างบางที่โดนกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าออกช่องทางรักอย่างถี่รัวร้องครางขึ้นมาเพราะตอนนี้อารมณ์ของตัวเองกำลังจะถึจุดสูงสุดพร้อมที่จะปลดปล่อย นั่นยิ่งทำให้ร่างสูงที่คุมเกมเร่งจังหวะการเข้าออกให้เร็วขึ้นเพื่อจะได้ปลดปล่อยพร้อมๆกัน



“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า ! ” เสียงครางครั้งสุดท้ายของร่างบางดังขึ้นพร้อมกับน้ำสีขาวขุ่นที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากส่วนปลายของแก่นกายซึ่งมาพร้อมๆกับร่างสูงที่ปลดปล่อยภายตัวของร่างบางในเวลาไล่เลี่ยกัน ก่อนที่ร่างสูงจะถอดแก่นกายออกมาและล้มตัวลงนอนข้างๆร่างบางที่นอนหายใจหอบที่อยู่หลังจากเสร็จกิจกรรมรัก



“ฉันรักนายนะ อี้ชิง ”



“แฮ่ก..แฮ่ก...ฉัน..ฉันก็รักนายนะ..คริส”  ร่างสูงค่อยๆดึงร่างบางเข้ามาและกอดเอาไว้แน่นก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราไปพร้อมๆกัน
 




Please Comment :)


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น